De politie maakte zijn minuten.
Bernard heeft niet lang moesten wachten de politie. Het waren twee. Niemand had de lucht van een potige man met brede schouders, de vierkante kop, de haartjes borstel. De andere was nogal klein en schriele. Hij had zijn gezicht verlengd, vroegen ze een paar vragen ...
-Thou art de zoon, veronderstel ik?
-Ja, ik Bernard.
-En u zegt dat er was niemand thuis.
-Nee, mijn ouders weg zijn op een reis in Tunesië. In een vliegtuig reist.
-Zij terugkeren wanneer?
-In ongeveer tien dagen.
-Een feest in het dorp.
-En gij haarlengtestand telefoon meteen na uw terugkeer naar huis.
-Ja, zes uur.
-Het feest daarom duurde lang, zei de agent in lachend. Bernard blushed iets.
-IK wilde begeleiden een vriend van hem. Zij woont.
Wordt vertaald, even geduld aub..